Urodziła się w 1927 roku w Stołowiczach, zm. 26 stycznia 2021 roku w Sopocie.

W czasie II Wojny Światowej trafiła z matką i rodzeństwem na Syberię. Następnie przeszła przez obozy uchodźców w Kazachstanie, Persji i Rodezji. Do Polski wróciła pod koniec lat czterdziestych. Pracowała w Wyższej Szkole Morskiej. Była aktywną kolporterką podziemnych wydawnictw. Pełniła funkcję łączniczki podziemnych struktur „Solidarności Walczącej” w Trójmieście. Udzielała gościny ukrywającym się działaczom „Solidarności Walczącej’ w tym m.in. poszukiwany Andrzejowi Kołodziejowi i Romanowi Zwiercanowi. Zofia Pawłowska pełniła nieformalną również rolę kwatermistrza – organizowała lokale, mieszkania i zaopatrzenie. Organizowała też siatkę tworzącą anonimowe zaplecze dla działań struktur podziemnych. Była zaangażowana w działalność duszpasterstwa i pomoc charytatywną represjonowanym, bez względu na przynależność organizacyjną.