Urodził się 15 maja 1945 roku w Stanisławowie, zm. 12 listopada 2005 roku we Wrocławiu.

W 1968 roku ukończył studia w zakresie fizyki na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1946 roku wraz z rodziną przybył na Ziemie Odzyskane. W latach 1968 – 1979 był zatrudniony jako pracownik naukowy na Uniwersytecie Wrocławskim i Politechnice Wrocławskiej. W latach 1980 – 1986 był pracownikiem administracji oraz Instytutu Matematyki Politechniki Wrocławskiej. Od 1979 roku kolportował niezależne wydawnictwa. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego, skonstruował aparaturę umożliwiającą podsłuchiwanie rozmów radiowych funkcjonariuszy MO i SB. Na początku 1982 roku zorganizował komórkę konspiracyjną struktury RKS „Solidarność”, służącą do rozpoznawania działań służb specjalnych. W czerwcu 1982 roku wstąpił do „Solidarności Walczącej”. Był twórca urządzeń umożliwiających stały nasłuch i nagrywanie wszystkich komunikatów radiowych jednostek zajmujących się zwalczaniem opozycji. Został głównym twórcą kontrwywiadu SW. Od lata 1982 roku jego zespół zajmował się analizą rozmów radiowych SB, a następnie – od chwili kiedy SB zorientowała się, że jest podsłuchiwana – rozszyfrowywaniem komunikatów oraz lokalizowaniem punktów operacyjnych SB i analizowaniem materiałów napływających od funkcjonariuszy współpracujących z opozycją. W latach 1982 – 1989 Jan Pawłowski był redaktorem, wydawcą i kolporterem wniosków ze swojej pracy, ostrzeżenia te wielokrotnie uchroniły działaczy przed aresztowaniem. Od 1986 roku był zatrudniony w firmach branży elektronicznej i informatycznej. Jan Pawłowski został odznaczony medalem Zasłużony dla Policji, zaś pośmiertnie, w 2007 roku, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.