Urodziła się 18 maja 1947 roku w Pradze.

Czechosłowacka dysydentka, czeska tłumaczka i publicystka, polityk. Studiowała na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Karola w Pradze, jednak z powodów politycznych nie ukończyła studiów. W 1969 roku aresztowano ją, osądzono i skazano na karę dwóch lat pozbawienia wolności za udział w Ruchu Młodzieży Rewolucyjnej, w którym działali również Jaroslav Bašta i Petr Uhl. Po wyjściu z więzienia pracowała jako urzędniczka na poczcie i jako sprzątaczka. W 1976 roku złożyła swój podpis na Karcie 77. W 1979 roku przystąpiła do Komitetu Obrony Niesprawiedliwie Prześladowanych. W 1985 roku została jednym z trzech rzeczników Karty 77. W 1987 roku podjęła współpracę z redakcją pisma samizdatowego „Střední Evropa”. Po obaleniu systemu komunistycznego w Czechosłowacji pełniła obowiązki federalnego wiceministra spraw wewnętrznych – zajmowała się m.in. rozliczeniem działalności służb w komunistycznym państwie. Miała swój udział w opracowaniu ustawy lustracyjnej. Zaprzyjaźniona z „Solidarnością Walczącą”. W 2004 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej