Pietruszka Ewa

Zdjęcie

Urodziła się 9 stycznia 1953 w Grudziądzu

W latach 1980 – 1981 była zaangażowana w działalność Solidarności Rolników Indywidualnych szczebla wiejskiego. Po ogłoszeniu stanu wojennego dom Ewy i Stanisława Pietruszków w Gruszowie był ważnym punktem kontaktowym dla działaczy Ogólnopolskiego Komitetu Oporu Rolników, Porozumienia Prasowego „Solidarność Zwycięży”, oraz „Solidarności Walczącej”. Od 1982 roku współpracowała z Ogólnopolskim Komitetem Oporu Rolników i Porozumieniem Prasowym „Solidarność Zwycięży”. Należała do krakowskiego oddziału „Solidarności Walczącej”, była jego zaprzysiężonym członkiem. Kolportowała podziemną prasę m.in. tytuły takie jak: „Solidarność Zwycięży”, „Solidarność Walcząca”, „Kurierek B”, „Solidarność Rolników”. Gromadziła papier i składki na potrzeby drukarni “Wilno” im. generała Okulickiego – “Niedźwiadka” pracującą w posiadłości Hlebowiczów w nieodległych Zagórzanach. Kilkakrotnie w ich domu Piotr Hlebowicz awaryjnie drukował gazety i ulotki. Na początku stanu wojennego SB przeprowadziła rewizję w jej domu. Mąż Ewy Pietruszki, Stanisław, był przesłuchiwany i zastraszany. Ewa Pietruszka uczestniczyła w patriotycznych uroczystościach organizowanych w gruszowskim kościele. Parokrotnie dom Pietruszków był miejscem spotkań „Solidarności Walczącej”, „Ogólnopolskiego Komitetu Oporu Rolników” i Porozumienia Prasowego „Solidarność Zwycięży” z Bochni, Tarnowa, Krakowa, Wrocławia. Kilkakrotnie przez dom Pietruszków przewinął się poszukiwany listem gończym lider Ogólnopolskiego Komitetu Oporu Rolników, Józef Teliga. Ewa Pietruszka udzielała pomocy mężowi w koordynacji działań OKOR-u w okolicach gmin Łapanów, Raciechowice. Ewa Pietruszka została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Wolności i Solidarności, Krzyże Solidarności Walczącej, oraz Medalem 100 – lecia Odzyskania Niepodległości.