Urodziła się w 1940 roku w m. Janów Lubelski

Od chwili powstania NSZZ „Solidarność” na terenie Fabryki Łożysk Tocznych w Kraśniku aktywnie zaangażowała się w działalność tego związku. Była wiceprzewodniczącą Komisji Wydziałowej NSZZ „Solidarność” w FŁT. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaniechała prowadzenia działalności związkowej i politycznej. Zaangażowana była w zbieranie składek pieniężnych na kontynuowanie działalności oraz wydawanie podziemnych biuletynów. Aktywnie uczestniczyła także w druku i kolportażu nielegalnego wydawnictwa pt. „Biuletyn Informacyjny Solidarność Ziemi Kraśnickiej”, a od wiosny 1982 roku do lipca 1983 roku w wydawaniu pisma związanego ze środowiskiem „Solidarności” Fabryki Łożysk Tocznych „Wola Narodu. Biuletyn Solidarności Walczącej”. Miejscem spotkań grupy zajmującej się redagowaniem i kolportażem powyższego pisma było mieszkanie Teresy Poseniak w Kraśniku. Ponadto w jej mieszkaniu umiejscowiona była tzw. skrzynka kolporterska. Z powodu działalności w nielegalnych strukturach NSZZ „Solidarność” i wydawanie pisma „Wola Narodu” w 1983 roku toczyło się wobec Teresy Poseniak postępowanie prokuratorskie. Zastosowano wobec niej środek zapobiegawczy w postaci aresztu od 3 listopada 1983 roku do 5 listopada 1983 roku. 31 lipca 1984 roku Sąd Wojewódzki w Lublinie umorzył postępowanie karne wobec Teresy Poseniak i innych osób zaangażowanych w wydawanie pisma bezdebitowego „Wola Narodu” na mocy amnestii. Z powodu swojej działalności była inwigilowana i kontrolowana przez SB oraz wzywana na rozmowy ostrzegawcze. Była także zatrzymana na 48 godzin, a w jej mieszkaniu przeprowadzono przeszukanie. Formą represji wobec Pani Teresy Poseniak było ponadto pomijanie jej przy awansach i podwyżkach w zakładzie pracy oraz zastrzeżenie wyjazdów zagranicznych na okres dwóch lat. W roku 2019 na podstawie postanowienia Prezydenta RP – nr 262/2019 – nadano mu Krzyż Wolności i Solidarności.