Urodził się 29 kwietnia 1939 roku w Czortkowie, zm. 3 listopada 2012 roku we Wrocławiu.

W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, w 1968 roku zdobył stopień doktora, w 1976 roku uzyskał habilitację, w 1998 roku został profesorem. W latach 1960 – 1962 pracował jako nauczyciel LO w Jeleniej Górze oraz jako kierownik laboratorium w Jeleniogórskiej Wytwórni Optycznej. Od 1962 roku był pracownikiem naukowym na Uniwersytecie Wrocławskim. Od lat siedemdziesiatych wykładał m.in. w Stony Brook State University w Stanach Zjednaczonych, na Uniwersytecie Paryskim w Orsay, na Uniwersytecie Dundee, na Uniwersytecie w Zagrzebiu, Chalmers University of Technology w Göteborgu, International Centre for Theoretical Physics w Trieście, Uniwersytecie w Palermo i w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej pod Moskwą. 22 października 1956 roku brał udział w wiecu i manifestacji studenckiej we Wrocławiu. W marcu 1968 roku uczestniczył w strajku studenckim Uniwersytecie Wrocławskim. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. 8 września 1980 roku został członkiem Komitetu Założycielskiego. Od stycznia 1981roku należał do KZ. W 1981 roku pełnił rolę łącznika między KZ a ZR Dolny Śląsk. Po wprowadzeniu stanu wojennego, od 13 do 15 grudnia 1981 roku, współorganizował, a następnie został członkiem KS na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 14 do 24 grudnia 1981 roku działał w RKS Dolny Śląsk. Także w grudniu tego samego roku wszedł w skład KOS na Dolnym Śląsku. 4 marca 1982 roku został zatrzymany, 6 marca internowany i osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Nysie. 3 lipca 1982 roku został zwolniony. W latach 1982 – 1989 był autorem (ps.: A. Łaszcz, Andrzej Łaszcz, Józef Put, Czesław Odrowąż, A.Ł.) w podziemnych czasopismach w tym m.in. w „Aspekcie”, „Obecności”, „Solidarności Walczącej”, „Biuletynie Dolnośląskim”, „Z Dnia na Dzień”, a także na łamach „Bazy”, „Kultury Niezależnej”, „Kręgu”, „Walki” i „CDN”. W latch 1983 – 1988 był autorem odczytów i wykładów na tematy społeczno-polityczne wygłaszanych w pomieszczeniach kościelnych i prywatnych mieszkaniach. W latach 1982 – 1989 był wielokrotnie przesłuchiwany. W roku 1982 i w roku 1989 odmówił przyjęcia tytułu profesorskiego w proteście przeciwko polityce władz wobec środowiska naukowego. W latach 1987 – 1989 szefował podziemnej Oficynie Niepokornych we Wrocławiu, którą również założył. W maju 1988 roku brał udział w strajku studentów i pracowników Uniwersytetu Wrocławskiego. Był przeciwnikiem porozumień Okrągłęgo Stołu.