Urodził się 5 czerwca 1945 roku w Wilnie, zm. 23 stycznia 2009 roku we Wrocławiu

Psycholog. W 1969 roku ukończył psychologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1969 – 1970 pracował, jako psycholog w Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Gdyni oraz w Zakładzie Poprawczym w Malborku. W latach 1970 – 1974 był zatrudniony w Poradni Psychologicznej przy Państwowej Fabryce Wagonów w Świdnicy. W latach 1970 – 1981 był pracownikiem Zakładu Poprawczego i Schroniska dla Nieletnich tamże. W marcu 1968 roku uczestniczył w antyreżimowych manifestacjach na UAM. W latach 1977 – 1980 kolportował w małych ilości wydawnictwa KSS KOR. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarności”, organizował Komitet Założycielski w ZPiSdN i przewodniczył Kołu Zakładowemu „S”. Od 16 października do 11 listopada 1980 roku pełnił funkcję przewodniczącego Międzyszkolnego Komitetu Założycielskiego, następnie przewodniczył KZ Nauczycieli Świdnicy. Był założycielem – i do połowy 1981 roku – szefem punktu konsultacyjnego w Świdnicy, doradcą w zakładach i fabrykach Świdnicy i okolic. W listopadzie 1980 roku uczestniczył w strajku w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku pracowników oświaty i wychowania, służby zdrowia, kultury oraz sztuki. W tym samym roku brał udział w rozmowach z MEN ws. objęcia Kartą Nauczyciela pracowników zakładów poprawczych. W czerwcu 1981 roku był delegatem na I WZD ówczesnego województwa wałbrzyskiego. Uczestniczył – wraz z Jerzym Pileckim i Krzysztofem Turkowskim – w pracach merytoryczno-organizacyjnych Komisji Zjazdowej ZR Dolny Śląsk. Na przełomie września i października 1981 roku był delegatem na I KZD i wiceprzewodniczącym Komisji Statutowej. W 1981 roku – wraz z Markiem Szelążkiem – redagował „Serwis” świdnickiej MKK. 25 listopada 1981 roku współzakładał, m.in. z Jackiem Drobnym, Jadwigą Kowalską, Ryszardem Moździeżem, Tadeuszem Sługockim, Stanisławem Walczakiem, Klub Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość w Świdnicy. Po wprowadzeniu stanu wojennego, 13 grudnia 1981 roku, przewiózł z Wrocławia do Świdnicy „Komunikat” RKS Dolny Śląsk, który kolportował z R. Moździeżem i Janem Pełką. 14 grudnia został zatrzymany – wraz z J. Pełką – internowany oraz osadzony w Areszcie Śledczym w Świdnicy, gdzie z Teofilem Frankowskim, Andrzejem Kalbarą i Januszem Romaniszynem podjął głodówkę przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. Od 23 grudnia 1981 roku został osadzony samotnie w celi, gdzie kontynuował głodówkę. 24 grudnia 1981 roku był przesłuchiwany w KW MO w Wałbrzychu. 4 stycznia 1982 roku został aresztowany, 22 stycznia tego samego roku, wyrokiem Sądu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na sesji wyjazdowej w Wałbrzychu, uniewinniono go. 23 stycznia 1982 roku został zwolniony. Od stycznia 1982 roku do roku 1986 pozostawał w ukryciu (dzięki pomocy Pawła Falickiego). Pracował wtedy nielegalnie m.in. przy renowacji zabytków. W wyniku prokuratorskiej rewizji 5 marca 1982 roku, SN Izba Wojskowa w Warszawie uchylił wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpatrzenia. 4 maja 1982 roku Sąd ŚOW we Wrocławiu odroczył rozprawę z powodu niestawienia się pozwanego i wydał postanowienie o wysłaniu za nim listu gończego. 29 sierpnia 1983 roku sprawę umorzono. W latach 1983 – 1989 Tadeusz Czesław Romanowski był właścicielem gospodarstwa rolnego k. Obornik Śląskich. Od czerwca 1983 roku należał do „Solidarności Walczącej”. Był współpracownikiem Kornela Morawieckiego i Pawła Falickiego. W latach 1983 – 1985 był autorem i szefem redakcji podziemnego pisma „BIS. Biuletyn Informacyjny Solidarności Walczącej”. W latach 1982 – 1987 współpracował z redakcją i był autorem artykułów pisanych do podziemnego pisma „Replika” (ps. T.R. i R.T.). W pierwszej połowie 1984 roku, po aresztowaniu P. Falickiego, był wydawcą i autorem dwóch numerów. W 1986 roku ujawnił się. W latach 1986 – 1989 współpracował ze środowiskami rolników indywidualnych w okolicach Trzebnicy, Oleśnicy i Żmigrodu. W 1986 roku organizował Dolnośląskie Towarzystwo Gospodarcze. Był przeciwnikiem Okrągłego Stołu. Od 10 marca 1981 roku do 3 lutego 1982 roku był rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Wałbrzychu w ramach SOS. Od 11lutego do 18 marca 1982 roku w ramach SOR.