Urodził się 18 stycznia 1914 roku w Dobryninie, zm. 17 czerwca 2008 roku w Rzeszowie.

Pułkownik. Żołnierz kampanii wrześniowej. W 1939 roku został aresztowany przez sowietów i zbiegł z niewoli. W czasie II wojny światowej należał do Związku Walki Zbrojnej, był dowódcą oddziału Armii Krajowej, działał pod pseudonimami „Olek” i „Rusol”. Rozpracowywał niemieckie próby z rakietą V-2 na poligonie w Bliznem. W 1945 roku został funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej. Po tygodniu pracy został zwolniony. Założył oddział partyzancki, w którym pełnił funkcję dowódcy do 1947 roku.
W 1946 roku był podkomendnym mjr. Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora”. Zagrożony aresztowaniem ukrywał się do roku 1956.
W okresie okupacji i w latach osiemdziesiątych współpracował m.in. z Józefem Dragułą, Józefem Węgrzynem, Stanisławem Garstką. W okresie stanu wojennego pełnił rolę doradcy Janusza Kopery. Współpracował z „Solidarnością Walczącą” i OKOR.
W 2007 roku został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.