Urodził się 24 lutego 1940 roku w Przasnyszu, zm. 28 stycznia 2017 roku we Wrocławiu.

W 1958 roku ukończył Technikum Budowy Maszyn Górniczych w Wałbrzychu. W latach 1958 – 1960 był zatrudniony jako mechanik w Koksowni Wałbrzych. W latach 1960 – 1962 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W latach 1962 – 1965 pracował jako mechanik w Przedsiębiorstwie Montażowo-Budowlanym w Wałbrzychu. W latach 1965 – 1970 był pracownikiem wałbrzyskiego Przedsiębiorstwa Remontowo-Budowlanego. W latach 1970 – 1975 był zatrudniony jako mechanik w Fabryce Stolarki Budowlanej Stolbud we Wrocławiu. W 1975 pracował w WSK-PZL Hydral tamże. Jako uczeń przez kilka tygodni należał ZHP. W proteście przeciw indoktrynacji komunistycznej publicznie podarł legitymację harcerską. Od 1977 roku był zaangażowany w kolportaż, a od 1978 roku w druk wydawnictw niezależnych. W 1979 roku rozpoczął współpracę z redakcją „Biuletynu Dolnośląskiego” i został członek KPN. Wiosną 1980 roku drukował i kolportował ulotki wzywające do bojkotu wyborów. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. Prowadził w zakładzie pracy szkolenia drukarskie, organizował akcje w obronie prześladowanych. Wiosną 1981 roku był delegatem ZR „S” Dolny Śląsk. Uczestniczył w strajku chłopskim i głodówkach w Ustrzykach Dolnych i Rzeszowie. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany i osadzony kolejno w Ośrodkach Odosobnienia we Wrocławiu i Grodkowie. 31 grudnia 1981 roku, w czasie protestu internowanych, został pobity. 7 stycznia 1982 roku został przewieziony do szpitala przy ul. Piwnej we Wrocławiu, gdzie przebywał do marca 1982 roku. W kwietniu 1982 roku został zwolniony z pracy. Od kwietnia 1982 organizował skrzynki kontaktowe i siatki kolportażu. Od czerwca 1982 roku należał do „Solidarności Walczącej”. Brał udział w większości antyreżimowych demonstracji we Wrocławiu. Od września 1982 roku do czerwca 1985 roku pracował jako mechanik w GS w Długołęce k. Wrocławia. 6 czerwca 1984 roku został aresztowany i uwięziony w Areszcie Śledczym WUSW we Wrocławiu. Przez 2 tygodnie prowadził głodówkę. 27 lipca 1984 roku został zwolniony na mocy amnestii, po czym zatrzymany przez MO i przewieziony do Szpitala Psychiatrycznego w Lubiążu. Domagając się zwolnienia, do 4 sierpnia 1984 roku prowadził głodówkę. W 1985 roku brał udział w głodówkach w Krakowie-Bieżanowie i Głogowcu. Po kolejnym zwolnieniu z pracy przeprowadził się do Krakowa, gdzie został zatrudniony w Krakowskiej Wytwórni Lalek. Od 1985 roku współpracował z organizacją Niepodległość. W tym samym roku współtworzył PPN. W 1990 roku, rozpoczął działalność w Wydziale Wschodnim SW. Od tego momentu wyjeżdżał do ZSRS i nawiązywał kontakty ze środowiskami polonijnymi, niepodległościowymi i opozycyjnymi. Od 1988 współpracował z czasopismem „Vade-Mecum”. W latach 1988 – 1992 współpracował z ruchami niepodległościowymi, m.in. Litwy, Łotwy, Estonii, Białorusi, Kazachstanu, Armenii, Czeczenii, Jakucji, Ukrainy, Mołdawii, w różnych regionach Syberii i wśród Tatarów krymskich. Dostarczał sprzęt poligraficzny i prowadził szkolenia drukarskie, m.in. dla opozycjonistów Gruzji i krajów bałtyckich. W 2008 roku został członkiem-założycielem Stowarzyszenia „Solidarność Walcząca”. Został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności, Krzyżem Solidarności Walczącej, Krzyżem Semper Fidelis, Orderem za Zasługi dla Litwy. Od 1990 na rencie.