Urodził się 14 września 1951 roku w Ramułtowicach.

Ukończył ZSZ nr 1 we Wrocławiu. W latach 1969 – 1970 był zatrudniony jako tokarz Zjednoczonych Zakładach Aparatury Kontrolno-Pomiarowej Elpo we Wrocławiu. W latach 1970 – 1972 pacował jako próbkarz we wrocławskich Zakładach Hutniczo-Przetwórczych Metali Nieżelaznych „Hutmen”. W latach 1972 – 1974 odbył zasadniczą służbę wojskową. W latach 1974 – 1977 był właścicielem gospodarstwa rolnego. W latach 1977 – 1978 pracował jako tokarz w Zakładach Górniczych Lubin KGHM w Lubinie. W latach 1978 – 1986 był zatrudniony jako tokarz, górnik, magazynier w ZG Rudna w Polkowicach KGHM Lubin. Podczas strajku w sierpniu 1980 roku, był członkiem straży strajkowej w ZG Rudna. We wrześniu 1980 roku wstąpił do „Solidarności”. Przewodniczył Komisji Oddziałowej T-8, wchodził w skład Komisji Wydziałowej w ZG Rudna. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dniach 14 – 17 grudnia 1981 roku, należał do Zakładowego KS w ZG Rudna. Od 15 do 17 grudnia 1981 roku był członkiem MKS tamże. Do czerwca 1982 roku współpracował z MKS w ZG Rudna oraz pełnił funkcję przedstawiciela Lubina w MKS w Legnicy. Od stycznia 1982 roku do 1983 roku współzakładał i był członkiem Podziemnej KZ „S” w ZG Rudna. 3 maja 1982 roku został zatrzymany, a 5 maja internowany i osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Głogowie i w Grodkowie. Zwolniono go 16 października 1982 roku. Po wyjściu na wolność organizował wydawanie czasopism podziemnych w tym m.in.: „Biuletyn Informacyjny Stanu Wojny”, „Zagłębie Miedziowe”, „Żądło Robola”. Organizował też kolportaż takich tytułów jak: „Zagłębie Miedziowe”, „Solidarność Walcząca”, „Tygodnik Mazowsze”, „KOS”, „Wola”, „Ogniwo”, „Biuletyn Dolnośląski”, „Solidarność Podziemna”, „Głośno”, „Żądło Robola” na terenie Lubina, Polkowic i Głogowa. Brał udział w akcjach ulotkowych, plakatowych, w akcjach malowania antyreżimowych haseł na murach, zbiórkach na działalność związkową i pomoc dla osób represjonowanych i ich rodzin. Od października 1982 roku do maja 1983 roku był członkiem koordynatorem działań MKK „S” Województwa Legnickiego. Do 1989 roku pełnił funkcję łącznika podziemnych międzyzakładowych struktur „S” z Lubina i Głogowa (MKK „S” Województwa Legnickiego, MKK „S” Ziemi Głogowskiej, MKW „S” Zagłębia Miedziowego) z RKS „S” Dolny Śląsk, „Solidarnością Walczącą” i NZS we Wrocławiu. 28 kwietnia 1983 roku został aresztowany. Był przetrzymywany w Areszcie Śledczym w Lubinie, Legnicy i Wrocławiu. 25 lipca 1983 został zwolniony na mocy amnestii. 1 sierpnia 1983 roku śledztwo wobec niego umorzono. W latach 1981 – 1985 należał do KPN. W latach 1984 – 1989 był członkiem, a w 1987 roku przewodniczącym Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej „S” Zagłębia Miedziowego. 3 grudnia 1984 roku został zatrzymany. Skonfiskowano mu wówczas samochód. 5 grudnia 1984 roku ponownie go aresztowano i przetrzymywano w Areszcie Śledczym w Głogowie, Legnicy i Wrocławiu. 4 marca 1985 roku został zwolniony. 7 marca 1985 roku zwolniono go z pracy. Po odwołaniu się ponownie został przyjęty. 18 marca 1985 roku wyrokiem Sądu Rejonowego w Lubinie Stanisław Warzyniec Sakwa został uniewinniony. 23 kwietnia 1985 roku Sąd Wojewódzki w Legnicy dokonał rewizji wyroku SR w Lubinie i 24 czerwca 1985 roku wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Legnicy skazano go na karę 1,5 roku więzienia i przepadek samochodu. Od wiosny 1985 roku pozostawał na zwolnieniu lekarskim, leczył się w klinice we Wrocławiu, co uchroniło go przed osadzeniem w więzieniu. Nie zaprzestał działalności podziemnej. 30 stycznia 1986 roku został osadzony w ZK we Wrocławiu. 7 marca 1986 roku ponownie został zwolniony z pracy. 10 września 1986 roku zwolniono go z więzienia. Od maja 1986 roku – do 1988 roku przebywał na rencie. W latach 1985 – 1993 należał do Polskiej Partii Niepodległościowej, wchodził w skład Radzy Politycznej. Od 1989 roku pracował na różnych stanowiskach w Zagłębiu Miedziowym. W 2007 roku Stanisław Wawrzyniec Sakwa został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.