Urodziła się 19 października 1940 roku w Rudzie Malenieckiej, zm. 29 stycznia 2015 roku we Wrocławiu.

W 1968 roku ukończyła studia na Wydziale Gospodarki Narodowej w Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu. W latach 1958 – 1963 pracowała jako nauczycielka w Technikum Ekonomicznym w Legnicy. W marcu 1968 roku uczestniczyła w antyreżimowych protestach we Wrocławiu. Od 1970 roku była zatrudniona jako nauczyciel akademicki. Od 1975 roku pracowała jako programista komputerowy w WSE/Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu. W latach 1977 – 1980 brała udział w organizowanych przez KSS KOR zbiórkach pieniędzy. Kolportowała także wydawnictwa niezależne w tym m.in. „Biuletynu Dolnośląskiego”. We wrześniu 1980 roku wstąpiła do NSZZ „Solidarność”. Uczestniczyła w szkoleniu drukarskim zorganizowanym przez MKZ „Solidarność” we Wrocławiu. Od października 1980 roku była zaangażowana w druk i kolportaż pism związkowych. W tym samym okresie rozpoczęła współpracę Niezależnym Zrzeszeniem Studentów. W ramach tej współpracy m.in. organizowała łączność między strukturami różnych uczelni przy wykorzystaniu ich bazy telekomunikacyjnej. W lutym 1981 roku uczestniczyła w strajku solidarnościowym NZS na Akademii Ekonomicznej ze studentami Łodzi ws. rejestracji NZS. Na przełomie listopada i grudnia 1981 roku brała udział w strajku solidarnościowym NZS na AE ze studentami WSI w Radomiu. Po wprowadzeniu stanu wojennego, 14 grudnia 1981 roku, brała udział w strajku w Państwowej Fabryce Wagonów „Pafawag” we Wrocławiu. Została zatrzymana na 48 godzin po pierwszej pacyfikacji Zakładu. Współpracowała z podziemną edycją czasopisma „Biuletyn Dolnośląski”. Od 17 grudnia 1981 roku do grudnia 1982 roku należała do redakcji podziemnego pisma „Wiadomości Bieżące”. W czerwcu 1982 roku wstąpiła do wrocławskiego oddziału „Solidarności Walczącej”. 7 grudnia 1982 roku została zatrzymana. 11 grudnia 1982 roku została aresztowana. Była przetrzymywana w KW MO we Wrocławiu. 18 maja 1983 roku została skazana wyrokiem Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu na karę 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata. W latach 1983 – 1987 współpracowała z redakcją podziemnego pisma „Replika”, była autorką tekstów. Do roku 1989 była zaangażowana w druk, organizowała szkolenia drukarskie, kierowała siecią drukarń i kolportażu wydawnictw podziemnych w tym m.in. tytułów takich jak: „Biuletyn Dolnośląski”, „Wiadomości Bieżące”, „Solidarność Walcząca”, „Replika”, „Z Dnia na Dzień”, „Galicja” oraz konspiracyjnych książek we Wrocławiu i w miastach Dolnego Śląska. W latach 1982 – 1989 przeprowadziła około sto szkoleń dla drukarzy. W latach 1983 – 1984 dokonała z grupą współpracowników wielu udoskonaleń, które wpłynęły na upowszechnienie techniki sitodruku. 17 kwietnia 1988 roku została zatrzymana i poddana rewizji. 19 kwietnia 1988 roku, orzeczeniem Kolegium Rejonowego ds. Wykroczeń Dzielnicy Wrocław-Śródmieście w trybie przyspieszonym została skazana na karę grzywny, konfiskatę sprzętu fotograficznego i samochodu Škoda, za przewożenie wydawnictw podziemnych. 28 kwietnia 1988 roku została ponownie zatrzymana po rewizji mieszkania. 30 kwietnia 1988 roku, orzeczeniem Kolegium Rejonowego ds. Wykroczeń Wrocław-Stare Miasto, została skazana na karę grzywny oraz konfiskatę ramki drukarskiej i radia „Julia” za nielegalny druk i posiadanie urządzenia odbiorczego do nasłuchu. Po 1990 roku pracowała jako technolog na AE we Wrocławiu. W roku 1995 przeszła na emeryturę. W 2007 roku Barbara Sarapuk została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Od 13 września 1982 roku do 16 marca 1988 roku była rozpracowywana przez Wydz. V/V-1 KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SOR o kryptonimie „Kropla”; od 16 marca 1988 roku do 28 grudnia 1989 roku przez Inspektorat 2 WUSW we Wrocławiu w ramach SOR o kryptonimie „Paskuda”.