Urodził się 17 września 1945 roku w Wilnie, zm. 24 lipca 2014 roku we Wrocławiu.

W 1971 roku ukończył studia na Wydziale Lekarskim w Akademii Medycznej w Łodzi. W latach 1956 – 1957 należał do ZHP. W latach 1964 – 1965 był członkiem ZSP. W latach 1965 – 1968 należał do ZMW. W latach 1972 – 1975 był członkiem SD. W 1965 jako student Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej we Wrocławiu powielał List otwarty do Partii Karola Modzelewskiego i Jacka Kuronia. W marcu 1968 roku brał udział w strajkach i manifestacjach studenckich we Wrocławiu, należał do Komitetu Międzyuczelnianego i Komitetu Politycznego. 12 kwietnia 1968 roku został aresztowany i osadzony we wrocławskim Areszcie Śledczym. 18 września 1968 roku został skazany przez Sąd Powiatowy tamże, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu. W latach 1968 – 1969 pracował w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej we Wrocławiu. W latach 1970 – 1971 studiował na Akademii Medycznej w Łodzi. W latach 1971 – 1972 był stażysta w łódzkim szpitalu im. Ludwika Rydygiera. W latach 1972 – 1975 był doktorant Akademii Medycznej we Wrocławiu, został odsunięty od pracy z przyczyn politycznych. W 1976 roku został kierownikiem w ZOZ dla Wrocławia-Śródmieście. W latch 1977 – 1979 pracował jako asystent w Specjalistycznym Zespole Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej tamże. W latach 1979 – 1999 był zatrudniony w ZOZ dla Szkół Wyższych we Wrocławiu. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. W tym samym czasie objął funkcję przewodniczącego Komitetu Założycielskiego. Od grudnia tego samego roku należał do KZ. Od listopada był wiceprzewodniczącym, a następnie przewodniczącym, a później wiceprzewodniczącym Regionalnej Sekcji Koordynacyjnej Pracowników Służby Zdrowia oraz członkiem KKK PSZ/Sekcji Krajowej Służby Zdrowia. W czerwcu 1981 roku został delegatem na I WZD Regionu Dolny Śląsk. Od lipca tego samego roku wchodził w skład ZR. Na przełomie września i października 1981 roku był delegatem na I KZD. W listopadzie tego samego roku znalazł się w gronie sygnatariuszy deklaracji założycielskiej Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość. Po wprowadzeniu stanu wojennego, 13 grudnia 1981 roku, został internowany i osadzony w Ośrodkach Odosobnienia we Wrocławiu i Grodkowie. 7 kwietnia 1982 roku został zwolniony. W latach 1982 – 1987 był członkiem „Solidarności Walczącej”, od listopada 1982 do roku 1985 wchodził w skład Rady Politycznej SW. Od 30 października 1984 roku do roku 1986 należał do Komitetu Obrony Praw Człowieka we Wrocławiu. W latach 1983 – 1987 był wielokrotnie zatrzymywany, dwukrotnie poddany rewizjom oraz karany przez kolegia ds. wykroczeń. W latach osiemdziesiątych należał też do podziemnej KKK PSZ. Od stycznia 1987 roku pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, a od 23 października 1988 roku wiceprzewodniczącego ujawnionej KKK PSZ. Od lutego do kwietnia 1990 roku uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w podzespole ds. zdrowia. Od kwietnia do czerwca 1989 roku był członkiem KO we Wrocławiu. W 1991 minister zdrowia i opieki społecznej. W 2013 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Od 5 marca 1969 roku do 17 grudnia 1974 roku był rozpracowywany przez Wydz. III KW MO we Wrocławiu/Wydz. III KW MO w Łodzi w ramach SOO/KE o kryptonimie „Medyk”. Od 9 grudnia 1982 roku do 16 listopada 1989 roku przez Wydz. III KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach KE o kryptonimie „Brutal”.