Urodziła się w 1939roku w m. Wilno

Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku była zatrudniona w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Maszynowego Leśnictwa we Wrocławiu, gdzie od września 1980 roku była członkinią NSZZ „Solidarność”. W 1981 roku została wybrana do Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w okresie od 29 grudnia 1981 roku do listopada 1982 roku była dublerką ps. „Ola” swego męża Karola Skibińskiego, szefa Oddziału PAX – Batory w Zgrupowaniu Brata (organizatorem był Tadeusz Świerczewski), tj. podziemnej struktury liczącej około 20 wrocławskich zakładów pracy podlegających Regionalnemu Komitetowi Strajkowemu (RKS) NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk. W ramach tej działalności była odpowiedzialna za kolportaż ulotek i prasy podziemnej w tym m.in. „Z Dnia na Dzień”. Pełniła również funkcję łączniczki. Od maja do września 1982 roku uczestniczyła w spotkaniach RKS z udziałem ukrywających się Władysława Frasyniuka i Barbary Labudy. 7 listopada tego samego roku została zatrzymana. 9 listopada została internowana i osadzona w areszcie KW MO we Wrocławiu. 7 grudnia 1982 roku internowanie zamieniono na aresztowanie. Osadzono ją wówczas w Areszcie Śledczym przy Zakładzie Karnym we Wrocławiu. W grudniu 1982 roku została zwolniona z pracy. 20 kwietnia 1983 roku została skazana przez Sąd Rejonowy Wrocław-Krzyki na karę 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata. W latach 1983 – 1989 współpracowała z Barbarą Sarapuk z „Solidarności Walczącej”, którą poznała w czasie aresztowania. W 2018 roku na podstawie postanowienia Prezydenta RP – nr 459/2018 – nadano jej Krzyż Wolności i Solidarności.