Urodził się 10 marca 1961 roku w Leżajsku.

W 1981 roku zaostał zatrudniony w „S” RI w Leżajsku.
W latach 1982 – 1988 kolportował wydawnictwa podziemne. 3 maja 1983 roku został zatrzymany po manifestacji patriotycznej w Rzeszowie i skazany przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny. Był inicjatorem działań opozycyjnych na terenie Ziemi Leżajskiej, głównie w ramach „S” RI. Był także pomysłodawcą, współwydawcą, redaktorem i drukarzem pisma TKW w Leżajsku „Żądło”. W 1984 roku rozpoczał współpracę z rzeszowskim oddziałem „Solidarności Walczącej”. Wielokrotnie był zatrzymywany, przesłuchiwany i przeszukiwany. Od marca 1984 roku współorganizował struktury TKW w Leżajsku. W lutym 1985 roku, po obchodach czwartej rocznicy Porozumień Rzeszowsko-Ustrzyckich, został zatrzymany i po kilkugodzinnym przesłuchaniu, zwolniony. Wkrótce potem kilkakrotnie przeprowadzano z nim tzw. rozmowy ostrzegawcze. 28 marca 1985 roku został aresztowany za druk materiałów wzywających do udziału w strajku ogłoszonym przez TKK na dzień 28 lutego 1985 roku oraz za ich kolportaż na terenie Biedaczowa, Woli Żarczyckiej, Brzózy Królewskiej, Brzózy Stadnickiej oraz Brzyskiej Woli. Był sądzony wraz z Andrzejem Filipczykiem i Jerzym Kajakiem. 17 maja 1985 roku, Roman Sroka został skazany na karę jednego roku pozbawienia wolności. Do stycznia 1986 roku był więziony w Zakładach Karnych w Załężu k. Rzeszowa, Łęczycy i Barczewie. W latach 1986 – 1988 kolportował prasę podziemną otrzymywaną z Rzeszowa w tym m.in. „Solidarność Trwa”, „Galicja”, „Solidarność Walcząca”, „Z Dnia na Dzień”, „Hutnik”, „Tygodnik Mazowsze”. W 2009 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.