Urodził się 23 kwietnia 1967 roku we Wrocławiu.

Uczył się w V i IX LO we Wrocławiu. W 1986 roku rozpoczął studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Wrocławskiego. Od listopada do grudnia 1981 roku kolportował czasopisma uczniowskiego „Ukosem”. W 1982 roku przyłączył się do Młodzieżowego Ruchu Oporu. W 1983 roku rozpoczął współpracę z „Solidarnością Walczącą” oraz RKS Dolny Śląsk. W ramach tej współpracy zajmował się kolportażem prasy konspiracyjnej. Od 1984 roku należał również do Grupy Baszta. Brał udział w większości demonstracji organizowanych przez RKS i „Solidarność Walczącą”. Od 1986 roku był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. W ramach struktur SW zajmował się także drukiem. W 1987 roku został współorganizatorem Inicjatywy Walki Czynnej, wraz z Arkadiuszem Urbanem, Mariuszem Grabowskim i Jarosławem Wardęgą. Był autorem ulotki IWC w języku rosyjskim skierowanej do żołnierzy Armii Czerwonej wrzucanej za mury koszar m.in. podczas demonstracji we Wrocławiu i w Brzegu. Redagował pismo IWC „Wolny Strzelec”. Od 1988 wchodził w skład zespołu redakcyjnego, a w 1990 roku został ostatnim redaktorem naczelnym pisma SW „Solidarność Dolnośląska”. Od 1988 roku był zaangażowany w aktywność mającą na celu destabilizację ZSRR. Wraz z Mikołajem Iwanowem oraz Romanem Zaleskim współorganizator dolnośląskiego ośrodka Wydziału Wschodniego Solidarności Walczącej. W 1989 wykorzystując kontakty rodzinne i jako pierwszy Polak nawiązał kontakt z gruzińskim ruchem niepodległościowym. Wspólnie z Romanem Zaleskim był pomysłodawcą i inicjatorem powołania centrum koordynacyjnego antysowieckich organizacji z bloku wschodniego. Pomysł znalazł szansę na realizację w wyniku oddelegowania przez kierownictwo SW (z Romanem Zaleskim i Markiem Rudnickim) na konferencję “Demokracja i Niepodległość” w Pradze, podczas której udało się nawiązać znajomość z wieloma przedstawicielami ruchów niepodległościowych z ZSSR i emigracji, w tym z Władimirem Bukowskim i Paruirem Hairikyanem. Przekonanie tych dwóch wybitnych postaci ruchu antysowieckiego co do zasadności utworzenia struktury koordynującej działania organizacji z poszczególnych krajów, zaowocowało obietnicą pozyskania finansowania oraz wsparcia merytorycznego i dało impuls do powołania w grudniu 1990 Centrum Koordynacyjnego “Warszawa ’90”. Od 2005 mieszka i pracuje w Wielkiej Brytanii.