Urodził się 5 października 1939 w Wilnie, zm. 13 listopada 2012 w Londynie

Emigracyjny działacz polityczny i społeczny. Pierwszy zagraniczny przedstawiciel „Solidarności Walczącej”. W 1962 roku ukończył studia w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, następnie rozpoczął pracę doktorską i był nauczycielem w stołecznych liceach. W 1967 roku wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie m.in. aktywnie współdziałał z polskimi uchodźcami politycznymi. W latach 1976 – 1977 uczestniczył w protestach przeciw represjom wobec opozycji demokratycznej w Polsce. Od 1980 roku organizował w Wielkiej Brytanii różnego typu wsparcie dla „Solidarności”. 13 grudnia 1981 roku, kiedy wprowadzono w Polsce stan wojenny, przekazał grupie posłów do parlamentu brytyjskiego wniosek o złożenie protestu przeciw niemu. Był inicjatorem i współautorem listu do premier Margaret Thatcher, wzywającego do działań na rzecz Polski. Współorganizował liczne demonstracje pod ambasadami PRL i ZSRR w Londynie. Pod koniec 1981 roku współtworzył pierwsze w Wielkiej Brytanii struktury zbierające środki finansowe na potrzeby działalności konspiracyjnej w Polsce i na pomoc osobom represjonowanym. Był członkiem CSSO (międzynarodowej organizacji zrzeszającej grupy wspierające Solidarność). W czerwcu 1982 roku został pierwszym przedstawicielem zagranicznym „Solidarności Walczącej”. Przez pewien czas pełnił tę funkcję tajnie ze względów konspiracyjnych. Do roku 1990 zorganizował kilkadziesiąt wysyłek sprzętu i materiałów dla struktur konspiracyjnych. Podczas pobytu w Polsce w kwietniu 1987 r. został zatrzymany przez SB na 48 godzin. Skonfiskowano mu wtedy liczne wydawnictwa podziemne, które zamierzał przewieźć do Wielkiej Brytanii. W 2007 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.