Zaleski Wojciech (Konin)

Zdjęcie

Urodził się 28 marca 1944 roku w Białymstoku.

W 1972 roku ukończył studia w Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. W latach 1979 – 1990 pracował jako bibliotekarz i nauczyciel w Zespole Szkół Zawodowych w Koninie. W 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. W latach 1980 – 1981 przewodniczył Regionalnej Sekcji/Komisji Koordynacyjnej „S” Oświaty i Wychowania w Koninie. W 1981 roku pełnił funkcję przewodniczącego Międzyzakładowego Komitetu Obrony Praw Człowieka i Praworządności, który współzakładał. W 1981 roku redagował niezależne pismo „Azyl”. W 1981 roku był delegatem na I WZD. 13 listopada 1981 roku został powołany w skład grupy negocjującej przekazanie budynku KW MO dla służby zdrowia. Na przełomie października i listopada 1981 roku należał do MKS. Od 10 grudnia tego samego roku do chwili wprowadzenia stanu wojennego uczestniczył w proteście w świetlicy Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Koninie. Zaraz po ogłoszeniu stanu wojennego został zatrzymany w czasie pacyfikacji protestu. 13 grudnia 1981 roku został internowany i osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Mielęcinie. Redagował tam pismo „Azyl Internowany” oraz uczestniczył w głodówce przed przyjazdem delegacji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża. 11 maja 1982 roku został zwolniony. W latach 1982 – 1989 kolportował wydawnictwa podziemne w tym m.in. tytuły: „Nasza Solidarność”, „Robotnik”, „Solidarni–Konin”. Od października 1983 roku do lutego 1984 roku, wraz z żoną Ewą Bugno – Zaleską, redagował pismo „Solidarność Walcząca” sygnowanego przez koniński oddział SW. Od lutego do lipca 1984 roku był objęty śledztwem Prokuratury Wojewódzkiej w Koninie. W 1984 roku związał się z Konfraternią im. ks. Jerzego Popiełuszki przy parafii św. Wojciecha w Koninie. Należał do Klubu Dziennikarzy Katolickich. W październiku 1985 roku współzakładał (m.in. z Krzysztofem Dobreckim), a następnie był instruktorem i podharcmistrzem Polskiej Organizacji Harcerskiej. W maju 1985 roku uczestniczył w głodówce w Głogowcu na rzecz uwolnienia więźniów politycznych. W latach 1986 – 1989 prowadził z żoną w swoim mieszkaniu związkową aptekę leków z darów zagranicznych. W latach 1985 – 1986 należał do podziemnej RKK „S” w Koninie (kierowanej przez Ryszarda Stachowiaka). We wrześniu 1986 roku został objęty akcją tzw. rozmów profilaktycznych. W latach 1986 – 1989 był członkiem jawnej Tymczasowej Regionalnej Rady „S” w Koninie. W latach 1988 – 1989 współredagował (z Pawłem Kotlarskim i Ewą Bugno-Zaleską) pismo „Solidarni–Konin” (nr. 24–40). Od 1 lutego 1989 roku należał do RKK „S” Oświaty i Wychowania w Koninie. Od 24 lutego 1989 roku pełnił funkcję sekretarza konińskiego Koła Terenowego Polskiego Klubu Ekologicznego. W tym samym roku został przedstawicielem TZR w KO „S” w Koninie i koordynatorem Oddziału Regionalnego „Stowarzyszenia Wolnego Słowa”. Od 3 lutego 1981 roku do 29 stycznia 1982 roku był rozpracowywany przez Wydział III KW MO w Koninie w ramach SOS o kryptonimie „Związkowiec”. Od 29 stycznia 1982 roku do 13 czerwca 1990 roku był zarejestrowany przez Wydział III/V/WOG KW MO/WUSW w Koninie jako TW „Obserwator”/”Henryk”/”Marek”, OI „Marek”.