Urodził się w 1943 roku w Strzyżowie, zm. 14 grudnia 2021 roku w Strzyżu.

Był zatrudniony jako specjalista ds. opakowań w Zakładzie Handlowym w Strzyżowie należącym do Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Rolniczych w tamże. Od 1980 roku należał do NSZZ „Solidarność” w miejscu pracy. Był także członkiem Komisji Rewizyjnej Wojewódzkiego Komitetu Założycielskiego NSZZ RI „Solidarność” w Rzeszowie oraz sekretarzem Zarządu Gminnego NSZZ RI „Solidarność” w Strzyżowie. Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował działalność związkową tworząc m.in. w połowie 1982 roku, wraz z pięcioma innymi działaczami NSZZ RI „Solidarność” na terenie Strzyżowa, grupę konspiracyjną. Kolportowali oni wydawnictwa podziemne, w tym redagowany przez siebie „Biuletyn Informacyjny »Solidarności« Ziemi Strzyżowskiej”, należeli do Duszpasterstwa Rolników, przygotowywali akcje protestacyjne. W związku z prowadzoną działalnością podziemną, Jerzy Ziobro został zatrzymany 9 sierpnia 1982 roku, a następnego dnia tymczasowo aresztowany. W areszcie przebywał do 31 grudnia 1982 roku, kiedy to wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Rzeszowie został uniewinniony od stawianych mu zarzutów. W następstwie aresztowania został zwolniony z pracy, a jego roszczenia dotyczące odszkodowania z tego tytułu nie zostały uwzględnione. Na wolności ponownie nawiązał kontakty z pozostałymi członkami grupy konspiracyjnej ze Strzyżowa, która uległa jednak infiltracji ze strony SB i jej działania miały ograniczony charakter. Nadal jednak angażował się w działalność Duszpasterstwa Rolników oraz utrzymywał kontakty z przedstawicielami „Solidarności Walczącej” z Rzeszowa oraz Ogólnopolskiego Komitetu Oporu Rolników. W ramach działań prewencyjnych funkcjonariusze SB przeprowadzali z nim rozmowy ostrzegawcze, nakłaniali go do podjęcia współpracy. Z ich inspiracji w kwietniu 1985 roku został również zwolniony z pracy w PKP Strzyżów. Został również objęty zakazem wyjazdów zagranicznych wniesionym przez Wydział VI SB WUSW w Rzeszowie w latach 1986 – 1988. Był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1982 – 1986 oraz 1988 – 1989. W 2016 roku na podstawie postanowienia Prezydenta RP – nr 131/2016 – nadano mu Krzyż Wolności i Solidarności.