Urodził się 11 sierpnia 1957 roku w Czerwieńsku.

W 1984 roku ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1997 roku uzyskał stopień doktora. W latach 1969 – 1972 należał do ZHP, w latach 1978 – 1980 do SZSP. W październiku 1980 roku pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów na wydziale kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Został również członkiem Zarządu. Od października 1980 roku wspierał także Niezależny Ruch Harcerski Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego. W lutym 1981 roku organizował strajk studentów Uniwersytetu Wrocławskiego w sprawie zarejestrowania NZS. Od września do 13 grudnia 1981 roku organizował strajk solidarnościowy na UWr ze studentami WSP w Radomiu i Wyższej Oficerskiej Szkoły Pożarniczej w Warszawie. W latach 1980 – 1981 był także organizatorem, współpracownikiem, drukarzem, kolporterem, autorem i redaktorem pism: „No Więc”, „Min”, „Marabut”, „Progres”, „Komunikat”, „Serwis”. W dniach 14 – 15 grudnia 1981 roku brał udział w strajku okupacyjnym na Politechnice Wrocławskiej, następnie ukrywał się na terenie Wrocławia. 31 sierpnia 1982 roku został zatrzymany, 2 września 1982 roku zwolniono go z aresztu. Od grudnia 1981 roku – do lutego 1982 roku wchodził w skład Zarządu NZS. Od grudnia 1981 roku do października 1984 roku działał w Akademickiem Ruchu Oporu. Od września 1982 roku do września 1983 roku był członkiem „Solidarności Walczącej”. 28 lutego 1984 roku został aresztowany, a w czasie przesłuchania i w trakcie przebywania w celi został kilkakrotnie pobity. 27 lipca 1984 roku zwolniono go na mocy amnestii. W 1984 roku pracował jako bibliotekarz w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. W latach 1984 – 1987 był zatrudniony w Bibliotece Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1986 – 1989 działał w strukturach Ruchu WiP. Współorganizował i uczestniczył w manifestacji wrocławskiego Ruchu WiP, był też współpracownikiem, drukarzem, kolporterem, autorem i redaktorem pism: „Zeszyty Duszpasterstwa Pokoju im. Ottona Schimka”, „WiP”, „Co Było?”, „WiPek”. Wielokrotnie zatrzymywano go na 48 godzin. Trzykrotnie został skazany przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny. W dniach 25 – 28 sierpnia 1988 roku uczestniczył w Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach. W maju 1988 roku brał udział i doradzał studentom UWr w czasie dwudniowego strajku. W maju i w czerwcu 1988 roku współorganizował i uczestniczył w głodówce zorganizowanej we Wrocławiu przez Ruch WiP oraz Solidarność Polsko-Czechosłowacką o uwolnienie więzionych za odmowę służby lub złożenia przysięgi wojskowej oraz sygnatariuszy czechosłowackiej Karty 77. W latach 1988 – 1991 był opiekunem w Towarzystwie Pomocy św. Brata Alberta. Od 1997 roku był adiunktem w Instytucie Socjologii UWr. Od 17 sierpnia 1987 roku był rozpracowywany w ramach SOR o kryptonimie „WiP.”