Urodził się 20 grudnia 1959 roku we Wrocławiu.

Był zatrudniony w ambulansach pocztowych PKP. Wkrótce po ogłoszeniu stanu wojennego, w związku z wykonywaną pracą, znalazł się w Gdańsku, gdzie wziął udział w demonstracji i starciach z ZOMO. Na przełomie 1981 roku i 1982 roku znalazł się w kręgu konspiratorów kontynuujących działalność NZS, a następnie w środowisku tworzącym organizację o nazwie „Lechia” budowaną głównie przez Antoniego Ferenca i Krzysztofa Błahuta. Od 1982 roku zajmował się kolportażem, rozwieszaniem transparentów, akcjami ulotkowymi, uczestniczył w demonstracjach. Przez kilka lat związany był z ruchem oazowym „Światło – Życie”. Wraz z Maciejem Dziubińskim i Antonim Ferencem na przełomie 1982 i 1983 roku znalazł się w strukturach „Solidarności Walczącej”. Od 1983 roku był drukarzem pracującym głównie na powielaczu bębnowym. Od połowy lat osiemdziesiątych należał do grupy SW złożonej głównie z następujących osób: Antoni Ferenc, Krzysztof Zwierz, Maciej Dziubiński, Andrzej Sztyler, Artur Adamski. Grupa ta stanowiła jeden z punktów sitodrukowych i przez dłuższy czas obsługiwała kontakty głównie z Trójmiastem (wyjazdowi – ludzie grupy do Trójmiasta jeździli) i Katowicami (do Krzysztofa katowiczanie przyjeżdżali). Przez pewien czas Krzysztof Zwierz koordynował działalność jednej z młodzieżowych grup wykonawczych. Brał udział w zakładaniu punktów poligraficznych, szkolił w zakresie druku. Brał udział w sprowadzaniu sprzętu poligraficznego z Wybrzeża do Wrocławia. Uczestniczył w tworzeniu Niezależnej Oficyny Studenckiej i drukowaniu w tej oficynie. Od 1986 roku lub 1987 roku był dysponentem samochodu należącego do „Solidarności Walczącej”. Wielokrotnie przewoził duże ilości wydruku, materiałów poligraficznych, czasem także powielacze. Od 1987 roku był zatrzymywany przez SB.